Tijdens onze eerste nacht in Ekra hadden we verwacht misschien het noorderlicht te kunnen aanschouwen. We kwamen bedrogen uit, de hemel werd steeds meer bewolkt en daarmee was de kans verkeken. Ik las op facebook dat in Nederland het natuurverschijnsel wel was waargenomen. Wat zeg je daar nou van?

Voor de tweede nacht hadden we nergens meer op gerekend, het was weer bewolkt.
Om een uur of drie werd ik wakker en keek door het raam naar buiten. Ik kon het niet geloven, daar was het dan: de Aurora Borealis!

Drie minuten later stonden we allemaal buiten te kijken en natuurlijk probeerden we foto’s te maken. Maar dat is nog niet zo makkelijk! Uiteindelijk lukte het nog redelijk en bij dit artikel zien jullie een aantal van de mooiste.

Het werd al met al een korte nacht, maar de volgende dag stond al weer de rit naar Höfn gepland waar we één nacht zouden blijven. We zouden slapen in het Höfn Inn Guesthouse, maar in Google maps had ik Höfn Guesthouse geselecteerd. Dat zou later nog gevolgen hebben.

Eerst bracht de mevrouw van Google ons nog aan het twijfelen over de route, ze stuurde ons onverwachts een gravelweg in en eigenwijs besloten we dat dat nooit juist kon zijn. We bleven de weg volgen. Na een paar kilometer zagen we echter dat het toch niet goed zou komen. We keerden om en vroegen de dame van Google ons alsjeblieft weer op de goede weg te brengen. Dat deed ze gelukkig. Alhoewel?

We reden door een vallei en zagen aan de zuidkant de regenwolken over de bergen onze kant opkomen. En de weg voerde ons steeds hoger. Popke, aan het stuur, kreeg steeds meer moeite de weg te blijven volgen. Het zicht werd minder dan 10 meter en misschien wel minder dan 5. Janita en Ina zaten zwetend achterin. Af en toe doemde een tegenligger als uit het niets op en er lag slechts een auto van de weg af. Gelukkig was hij nog net aan de rand blijven hangen. Er was hulp aanwezig en we reden door. Het waren nog een paar angstige momenten, maar toen kwamen we weer onder de wolken en werd het zicht een stuk beter. Om bij te komen stopten we eventjes bij een waterval waar we medereizigers waarschuwden voor wat hen te wachten stond.

We kwamen op de ringweg 1 en reden verder. In een klein havendorpje dronken we koffie om een beetje te bekomen van het avontuur op de berghelling. Daarna stopten we nog een keer bij de oceaan om de kracht van de wind te voelen die het water op de rotsachtige kust liet slaan.

En toen kwamen we in Höfn, bij het guesthouse. We snapten er niets van, het leek in niets op de foto’s die we hadden gezien. Ook een andere bezoeker die we vroegen snapte er niets van. Het was toch wel echt het guesthouse! Tot hij met de oplossing kwam: dit was niet het goede adres. We waren op Hafnarbraut 3, maar moesten naar Vesturbraut 3, naar het Höfn Inn Guesthouse.
We vroegen het nog eenmaal aan de mevrouw van Google die ons naar het goede adres bracht. We zullen nooit meer aan haar twijfelen!